دسته:نوشته‌های من

ساعت شنی مرا روشن می‌کند برای نوشتن. هر دفعه که استاد ساعت شنی را نشان می‌دهد و زمان مشخص می‌کند؛ حرفهایم پشتِ سرِ هم قظار می‌شود. ساعت شنی مغزم را راه می‌اندازد. نمی‌دانم چرا این حس را دارم. شاید به خاطر این است که همیشه دوست داشتم یکی از آن را داشته باشم، ولی همیشه …
ادامه ی نوشته ایدهایی که از دست می‌روند.

نوشتن: آرامش وقتی سه_چهار ساله بودم، دو کتاب قصه داشتم. بدونِ اینکه از کسی بخواهم آن را برایم بخواند، تصاویرش را میدیم و تفسیر می‌کردم. وقتی به مدرسه رفتم، در هر نمایش یا قصه گویی شرکت می‌کردم. از این که نقشهای متفاوت را تجربه کنم، لذت می‌بردم. وقتی درس انشاء به درسهایمان اضافه شد، لذت …
ادامه ی نوشته چرا می‌خواهم نویسنده شوم.

آیا تابه‌حال به خاطر نداشتن اعتماد به نفس، سکوت کرده‌اید؟ بارها پیش می‌آید که در جمعی می‌خواهید درمورد چیزی که اطلاع دارید صحبت کنید؛ ولی یک چیزی مانع شما شده است و شما در فکرسخنگو بودید و به زبان نیاوردید و سکوت کرده‌اید. مثل خودِمن که چه در جمع خانوادگی و چه در کلاس درسی(دانشگاه) …
ادامه ی نوشته داشتن اعتمادبه‌نفس و حامیِ‌قوی

خواندن کتاب برای کودکان، باعث می‌شود که علاقه‌ی آنها هم تقویت شود و خود را به خواندن کتاب عادت دهند. اشتیاقی که در بچه‌ها می‌بینیم شاید در بزرگترها مشاهده نکنیم. خواندن کتاب، در طریقه‌ی حرف زدنشان هم تاثیر می‌گذارد. قصه‌ها و داستان‌ها باعث می‌شوند، کودک، خلق و خوی خوب شخصیت داستان را در خاطر بسپارد …
ادامه ی نوشته چه کتابهایی را برای کودکان بخوانیم؟

هدفمان چیست؟ در ابتدا باید بگردیم و از هدفی که داریم مطمئن شویم؛ که اگر در تنگنا قرار گرفتیم، رهایش نکنیم. آنقدر آن هدف را دوست داشته باشیم که فقط به رسیدن فکر کنیم و نگران ناهمواریِ مسیرمان نباشیم. عاشق هدفمان و راهی که درآن قرار می‌گیریم باشیم. عاشقی که بنشیند و فقط عاشق باشد، به …
ادامه ی نوشته چگونه به هدفمان نزدیک شویم؟

 آغاز زندگی ما با گریستن است. آیا آن کودک در بدو تولد، به حال خودش می‌گرید یا به حال پدر مادر یا زمانه؟ چرا گریستن از بدو تولد عجین است با روح آدمی؟ آدمیزاد احساسی می‌شود، می‌گِریَد. مصیبت می‌بیند می‌گِریَد. عروس می‌شود می‌گِریَد. دچار تعصب و غرور ملی می‌شود،… و… . چرا آمار گریه‌های ما …
ادامه ی نوشته گریستن