جوابی کوبنده.
الله‌اکبر. الله‌اکبر!
دیشب شهر ما، کشور ما، پر از صدای الله‌اکبر بود. خیلی‌ها به خیابان ریختند و پیاده و سوار، ندای هماهنگ الله‌اکبر را سر دادند.
مثل یک انقلاب، مثل یک پیروزی، مثل یک شیرینی، دوشادوش و هماهنگ، شادی‌شان را ابراز کردند.
آری همین است. مدتی‌ست که همه منتظر این لحظه بودند. دیگر از مرز نامردی‌ها فراتر رفته بودند. دیگر وقتش بود که سرجایشان بنشینند. مردم ایران و مردم مسلمان ایران و تمام کشور‌های مسلمان، ترسی در وجودشان نیست. از مرگ و شهادت و جان‌فشانی، هیچ هراسی در دلشان نیست.
تو ای پلید، اگر بخواهی هر عملی بعد از این واقعه انجام دهی، نابودی خودت را رقم زده‌ای.
دنبال کلمات می گردم تا واژه‌ای را برای لعن‌شان پیدا کنم، ولی می‌بینم که اینان، لعن‌شده‌ی خدایی هستند و بی‌دلیل در مردابی دست‌وپا می‌زنند.
ای ایران من!
من فرزند تو‌ام!
تویی که افتخار می‌آفرینی!
من برای تو، برعلیه هرکس که بد تو را می‌خواهد، آماده‌‌ی جهادم.
ما ایرانیان، پشت هر مسلمانی هستیم؛ چه از خاکمان باشند و یا نباشند.
سیاهی در حال نابودی‌ست و روشنایی در پیش است.
وعده‌ی خدا نزدیک است!
انشالله!
در عرش خدا، صدای ربنا می‌آید
چون گوش دهی، به این ندا باور کن
خبر از آمدن صلح و صفا می‌آید
ما منتظریم، تا برسد نور امید
گویند که ماه، در آسمان رویت شد
نور، از طرف کرب‌وبلا می‌آید
موفق باشید و پایدار و سربلند، مسلمانان!✍اعظم کمالی
#کوبنده
@azamkamali67
دیدگاه‌ها